محکوم

ما محکوم شده ایم. به تکرار هر روزه جنایت محکوم شده ایم. ما به کشتن خود و یکدیگر در هر نگاهی که به هم می کنیم ، در هر سلامی و در هر یادی محکومیم. به زجر کشیدن از بودن ، به گسترش دایره آنها که آزارشان داده ایم و به خنجر زدن به آغوشهایی که در آنها آرمیده ایم ناگزیریم. تاوان هر لذت کوتاه را با شکنجه ای که خود جلاد آنیم می پردازیم و ما از این بار امانت جز تنهایی نصیب نبردیم.

4 نظرات:

ehsan گفت...

selaaaaaaaaaaaaaaam
akh!nemidoni che hali mideh 2 estekan nemiroff bezani o ba`ad az modat ha biay weblog bache ha ro bekhuni!!!!!!!!
khodaaaaaaaaa!

وحید گفت...

به تنهایی خود خو کون همه چی دروغه حتی تو حتی من

جمام گفت...

سلام.
زنده ای؟
شاد و پیروز باشی.

ناشناس گفت...

خاطرمان باشد به یاد هم باشیم شاید سالها بعد در گذر جاده های بی تفاوت از کنار هم بگذریم و بگوییم ان غریبه چقدر شبیه خاطرمان بود...